|
Ovo nij emoja pesma, već bi spadala u onaj ciklus o španskom građanskom ratu
Okrenut ka suncu
u novoj košulji
što crvenom izvezla si ti
u njoj neka poginem
i neka me u njoj tebi vrate.
Taću tada u stroj
sa drugovima što na nebu
stražu čuvaju
neprolaznu za sve
kao na nebu
tako i na zemlji.
Ako tebi kažu da sam pao,
znaj, otišao sam tamo.
Vratiće se zastave pobede
u veselom maršu mira.
i doneće tebi pet ruža,
pet ruža, pet strela za moj luk.
Smeh će se vratitu u proleće
što ga čekaju nebo zemlja i more.
Napred odredi u pobedu!
Nova zora čeka Španiju!
Španija- Jedna!
Španija- Velika!
Španija- Slobodna!
Ide Španija- Ide!
Jose Antonio De Primo De Rivera
Cara al sol con la camisa nueva,
que tu bordaste en rojo ayer,
me hallará la muerte si me lleva
y no te vuelvo a ver.
Formaré junto a mis compañeros
que hacen guardia sobre los luceros,
impasible el ademán,
y están presentes en nuestro afán.
Si te dicen que caí,
me fui al puesto que tengo allí.
Volverán banderas victoriosas
al paso alegre de la paz
y traerán prendidas cinco rosas:
las flechas de mi haz.
Volverá a reír la primavera,
que por cielo, tierra y mar se espera.
¡Arriba, escuadras, a vencer,
que en España empieza a amanecer!
¡España una!
¡España grande!
¡España libre!
¡Arriba España!
|
