offline
- Ceva
- Super građanin
- Pridružio: 10 Mar 2005
- Poruke: 1313
|
Memorijske kartice su važna, ali i često zanemarena komponenta prijenosnih uređaja kao što su mobiteli, dlanovnici, digitalni fotoaparati i MP3 playeri. Danas na tržištu postoje deseci memorijskih kartica različitih karakteristika, a dodatnu zbrku unosi i mnoštvo njihovih varijanti i podvarijanti koje nisu sve međusobno kompatibilne
Kasnih devedesetih i početkom ovog stoljeća pojavilo se nekoliko novih formata memorijskih kartica, kao što su SD/MMC, Memory Stick, xD-Picture Card i mnoštvo njihovih varijanti. Potreba za što manjim memorijskim karticama za mobitele, dlanovnike i kompaktne digitalne fotoaparate dovela je do trenda proizvodnje sve manjih modela prema kojima su se prethodne generacije 'malih' kartica doimale velikima.
Većina današnjih memorijskih kartica koristi flash tehnologiju koja nema pokretnih dijelova i ne treba izvor energije za čuvanje podataka. Dodatne prednosti su im brzi prijenos podataka i manja osjetljivost na udarce i temperaturne promjene u odnosu na čvrste diskove, kao i manja potrošnja energije. Ova njihova obilježja zaslužna su za popularnost flash memorijskih kartica u prijenosnim elektroničkim uređajima.
CompactFlash (CF)
Korporacija SanDisk je 1994. godine napravila memorijsku karticu CompactFlash (CF) koja je u početku bila vrsta integrirane memorije za pohranu podataka u prijenosnim elektroničkim uređajima. Ta kartica jedan je od ranijih, najuspješnijih modela i još uvijek je najčešće korištena kartica u profesionalnim fotoaparatima. Njene su prednosti čvrstoća i izdržljivost, niža cijena po jedinici memorije u odnosu na druge formate i mogućnost velikog memorijskog kapaciteta.
Većina uređaja koji koriste kartice CompactFlash radit će normalno s karticama kapaciteta do 2 GB, ali kartice većeg kapaciteta koriste sustav datoteka FAT-32 koji neki uređaji neće prepoznati. Kartice CF se proizvode u verzijama Type I (debljine 3,3 mm) i Type II (debljine 5 mm) koje su, osim dimenzija, po svim drugim karakteristikama identične. Kartice CF I se mogu umetnuti u utor namijenjen karticama CF II, ali CF II su predebele za utor za CF I. Zbog neprestane potrebe za povećanjem memorijskog kapaciteta i brzine razvijeni su i novi standardi CF+ (ili CF 2.0) i CF 3.0, koji omogućuje brzinu prijenosa podataka od 66 MB/s i mogućnost kapaciteta do nevjerojatnih 137 GB.
CF II Microdrive
Osim klasične Flash memorije, u kućište CompactFlash Type II mogu se smjestiti i kartice Microdrive, minijaturni čvrsti diskovi koji koriste više energije (maksimalno 500 mA) od flash memorije (maksimalno 100 mA), tako da mnogi od njih neće raditi u uređajima sa slabijim izvorom energije. S obzirom na mehaničke dijelove, oni su puno osjetljiviji na udarce i temperaturne promjene od flash memorije, ali u praksi se pokazalo da su prilično robusni.
SmartMedia (SM)
SmartMedia, Toshibin standard memorijskih kartica, plasiran je 1995. godine kao konkurencija karticama MiniCard i CompactFlash. To je bila jedna od najmanjih i najtanjih (0,76 mm) memorijskih kartica na tadašnjem tržištu i uspjela je postići prihvatljiv odnos cijene i količine memorije u odnosu na druge modele. Jedan od razloga za to je bila i činjenica da kartica nije imala ugrađeni kontroler, no to je kasnije dovelo do pada njihove popularnosti jer stariji uređaji nisu mogli čitati podatke s novijih kartica većih kapaciteta.
xD-Picture Card i SmartMedia
Kartice SmartMedia bile su popularne u digitalnim fotoaparatima i dosegle su svoj vrhunac 2001. godine, kada ih je koristila polovica ovih uređaja, a osobito su ih favorizirali Fuji i Olympus, iako su se sa ovim formatom počeli javljati i neke poteškoće. Naime, kartice veće od 128 MB nisu bile dostupne, a digitalni fotoaparati su postajali toliko mali da su čak i SM kartice bile prevelike za njih. Zbog toga je Olympus najprije prešao na Secure Digital standard, a kasnije su Olympus i Fuji prešli na xD format. SM kartice nisu našle široku primjenu u dlanovnicima, MP3 playerima i mobitelima kao neki drugi formati, ali ipak i danas zauzimaju značajan dio tržišta digitalnih fotoaparata.
Memory Stick (MS)
Prvobitne memorijske kartice Memory Stick koje je lansirao Sony 1998. godine bile su otprilike veličine i debljine žvakaće gume, a kapacitet im je bio od 4 do 128 MB. Ovo ograničenje memorijskog kapaciteta brzo je postalo problem, pa je Sony predstavio danas prilično rijetku karticu Memory Stick Select koja je imala dvije particije kapaciteta 128 MB, koje je korisnik mogao odabrati prebacivanjem prekidača na kartici. Ovo rješenje nije steklo veliku popularnost, ali je ipak omogućavalo korištenje većih memorijskih kapaciteta vlasnicima uređaja koji su koristili kartice Memory Stick.
Kartice Memory Stick Pro pokazale su se kao bolje rješenje ovog problema i mnogi uređaji koji koriste kartice Memory Stick kompatibilni su i s karticama Memory Stick Pro. Kartice MS Pro imaju veću brzinu prijenosa podataka (20 MB/s ) i potencijalni maksimalni kapacitet do 32 GB (za sada su najveće one od 4 GB). Sve novije kartice MS Pro podržavaju način rada High Speed za brži prijenos podataka, a kompatibilne su s većinom starijih uređaja koji ne podržavaju ovaj način prijenosa.
Neke MS i sve kartice MS Pro podržavaju sustav enkripcije podataka MagicGate koji dopušta reprodukciju glazbenih i video datoteka zaštićenih autorskim pravom isključivo na jednom uređaju.
Memory Stick Duo s adapterom
Memory Stick Duo, kartica nešto manja od konkurentskog SD formata, razvijena je zbog potrebe Sonyevih uređaja za još manjim memorijskim karticama za digitalne fotoaparate, mobitele, MP3 playere, kao i za Sonyjeve igraće konzole PSP. Kartice MS Duo proizvode se u svim inačicama kao i njihova starija i veća braća - običnoj, Pro, MagicGate, Pro MagicGate i Pro High Speed, a jednostavni adapter omogućuje karticama MS Duo korištenje u svakom uređaju koji koristi kartice MS.
U suradnji sa SanDiskom, Sony je nedavno izbacio novi format Memory Sticka, Memory Stick M2 (micro) veličine 15×12,5×1,2 mm koji teoretski može pohraniti 32 GB. Uz MS M2 će se dobivati i adapter koji će omogućavati kompatibilnost s uređajima koji podržavaju kartice MS Pro.
MultiMedia Card (MMC)
MultiMedia Card (MMC) je flash memorijska kartica veličine poštanske marke koju su 1997. godine predstavili Siemens i SanDisk. Ove kartice su u početku koristile serijsko sučelje od jednog bita, zbog čega su bile puno sporije od konkurentskih kartica Secure Digital, ali novije verzije omogućuju prijenos podataka od četiri ili osam bitova istovremeno. Od pojave Secure Digital kartice malo je novih uređaja s utorima za MMC, ali zastupljenost kartica MMC na tržištu je ipak još uvijek značajna, zahvaljujući najviše tome što se mogu koristiti u svim uređajima koji podržavaju kartice SD.
Kartice MMC postoje također i u umanjenoj verziji, koja je otprilike za polovicu manja. Ova mala kartica MMC, poznata pod nazivom RS-MMC (Reduced-Size MultiMedia Card), predstavljena je 2004. godine. Osim veličine, RS-MMC su potpuno iste kao i kartice MMC i mogu se pomoću jednostavnog mehaničkog adaptera umetnuti u utor za MMC.
Memorijska kartica MMC
Jedini veći proizvođač uređaja koji koriste kartice RS-MMC je Nokia, koja ih često koristi u svojim Symbian Smart mobitelima, kao i noviju inačicu kartica RS-MMC koje rade na nižem naponu, na 1,8 V umjesto na 3 V, i tako omogućuju duže trajanje jednog punjenja baterije. Te nove kartice RS-MMC poznate su kao Dual Voltage Reduced Size MMC (DV RS-MMC), a kompatibilne su s uređajima koji podržavaju starije kartice RS-MMC.
Prošle godine predstavljen je i novi standard 4.x (4.0, 4.1 itd.) koji uključuje nekoliko inačica MMC4 kartica koje se prodaju pod zajedničkim nazivom MMCmobile. Ove kartice su nešto manjih dimenzija, odlikuju se većom brzinom rada i podržavaju iste konekcijske standarde kao i kartice MMC i RS-MMC.
Secure Digital (SD)
Riječ 'Secure' u Secure Digital dolazi od porijekla kartice. Naime, kartica SD je nastala tako da je Toshiba dodala enkripcijski hardver postojećim karticama MMC da bi na taj način smirila brigu glazbene industrije da će se kartice MMC koristiti za nelegalno presnimavanje glazbe (na sličan način nastao je i standard MagicGate korišten u Sonyjevim Memory Stickovima).
Memorijske kartice SD se odlikuju većom brzinom prijenosa podataka od današnjih kartica MMC, ali ti se omjeri stalno mijenjaju, naročito u svjetlu najnovijih unapređenja MMC standarda. Većina kartica SD ima sa strane prekidač kojim se sprečava slučajno brisanje podataka s kartice. Postoje dvije osnovne vrste kartica SD: jedne koje rade na normalnim brzinama i druge koje imaju veću brzinu prijenosa podataka, što je osobito važno za korisnike nekih modela digitalnih fotoaparata koji zahtijevaju brze kartice da bi mogli glatko snimati video isječke ili veliki broj fotografija u kratkom vremenu.
Uređaji s utorima za SD mogu koristiti tanje kartice MMC, ali standardne kartice SD ne odgovaraju tanjim utorima za MMC. Novije promjene u razvoju kartica SD uključuju ugrađeni preklopivi USB priključak, što uklanja potrebu za posebnim čitačem memorijskih kartica.
Kartica SD sa USB konektorom
Većina najpoznatijih svjetskih proizvođača digitalnih fotoaparata koristi kartice SD u svojim uređajima, uključujući Canon, Nikon, Kodak, Panasonic i Konicu Minoltu, a tri velike tvrtke se drže formata koje su one razvile: Olympus i Fuji koriste kartice xD, a Sony svoj Memory Stick. Ipak, kartice SD nisu osvojile tržište profesionalnih fotoaparata, gdje kartice CompactFlash i dalje ostaju najpopularniji format.
miniSD
Tvrtka SanDisk predstavila je karticu miniSD na CeBitu 2003, gdje su predstavljene i kartice Memory Sick Duo i xD-Picture. Iako su ove kartice bile predviđene isključivo za upotrebu u mobitelima, danas se prodaju u paketu s adapterom za miniSD koji omogućuje kompatibilnost sa svim uređajima sa standardnim utorom za SD. Osim veličine, ostale karakteristike kartica miniSD su iste kao i kod klasičnih kartica SD.
microSD (µSD)
Najnoviji proizvod kompanije SanDisk u početku je bio nazvan T-Flash, pa onda TransFlash, dok je nisu prekrstili u microSD, kada ju je prihvatilo i odobrilo Udruženje SD Card (SDA).
Kartice microSD su trenutno najmanje memorijske kartice na tržištu, a namijenjene su prvenstveno korištenju u malim uređajima kao što su mobiteli i MP3 playeri. Ove kartice mogu se uz pomoć adaptera koristiti u uređajima koji koriste kartice SD i miniSD. Kartice microSD mogu se naći s kapacitetima od 16 MB do 1 GB, a SanDisk planira proizvesti i dvogigabajtni model tijekom ove godine.
xD-Picture Card
Memorijska kartica xD-Picture, koju su 2002. godine zajednički predstavili Olympus i Fuji kao zamjenu za standard SmartMedia, najnoviji je format memorijskih kartica, namijenjen prvenstveno kompaktnim i ultrakompaktnim modelima digitalnih fotoaparata ovih proizvođača, dok drugi proizvođači većinom koriste kartice SD i MMC koje su po performansama usporedive sa xD standardom. Kartica xD-Picture može se uz pomoć odgovarajućeg adaptera koristiti u svim uređajima koji mogu čitati kartice CompactFlash.
Za kraj, nadamo se da vam predstavljanjem ovolikog broja različitih kartica nismo stvorili dodatnu zbrku pri izboru one najbolje. Kao što ste vjerojatno već ranije zaključili, izbor memorijske kartice uvelike ovisi o uređaju u koji ćete je umetati. Također, imajte na umu da su i memorijske kartice, koliko god bile velikog kapaciteta, ipak ograničene prostorom za pohranu, tako da vam usporedo s nabavkom memorijskog proširenja za vaš uređaj svakako savjetujemo i nabavku vanjskog čitača kartica, kako biste podatke mogli pohraniti na disk vašeg računala ili na neki drugi prenosivi medij.
memorycardinfo.com
www.compactflash.org
www.sdcard.org
Preuzeto sa: http://www.tportal.hr/tehnologija/internet/fset.html
|
