Baš sam se pitala da li ovaj ’’virtuelni grad’’ ima ljubitelje punk-a ili bar onih koji vole neke grupe, neke pesme ovog žanra. Moguće je da poneko ima svoje ljubimce iz ovih redova, a da toga nisu bili ni svesni. Jednostavno, nisu obraćali pažnju na žanr.
Nikada se za mene ne bi moglo reći da sam ’’pankerka’’, ali sam svakako volela da slušam neke grupe ili neke dobre pesme ovog žanra i slušam ih i dan danas.
Ali prvo da se podsetimo, kako je nastao punk i uopšte da kažemo nešto o punk-u.
Koreni punka leže u kasnim '60-im godinama 20. veka. Predvodnici ovog vremena bile su grupe The Stooges, MC5, The Sonics i The Velvet Underground. Punk se u svom izvornom obliku suprotstavljao idealizmu i Hipi-pokretu oslanjajući se često na anarhizam.
Reč Punk /pʌŋk/, izvorno iz engleskog jezika, starija je nego što se misli. Pojavljuje se već u nekim delima Shakespeare-a i označava prostitutku. Punk uglavnom i danas označava nešto bezvredno, nisko, u odnosu na osobe: "Početnik, neiskusna osoba, mangup, sitni kriminalac" itd.
Danas, i u kontekstu muzike, se pod rečju Punk podrazumeva osoba koja se ne prilagođava važećim društvenim normama. U sferi muzike, naziv punk-rock je uveden od strane Lenny Kaye-a, gitariste grupe Patti Smith group.
Osnova britanskog punk-a bila je u krajnjoj liniji apolitično zgražavanje prema svim oblicima institucionaliziranih organizacija. Temelji imanentnog punk stajališta bili su manjkavost obrazovnog sistema, socijalna i kulturološka neimaština, engleski klasni sistem, teška ostvarivost pronalaženja zaposlenja i sl.
Ronald Reagan, Margaret Thatcher i Helmut Kohl su bili na političkom stajalistu odbacivanja i prevazilaženja socijal-demokratske dekade '70-ih godina. Konzervativne vrednosti su bile u naletu, vladala je konformistička uljuljkanost u ideju da će se rad i trud ponovo isplatiti. Ovom zvaničnom optimizmu punkeri su nametali svojevrsni radikalni pesimizam, koji je ujedno ukazivao na ciljeve radničkog pokreta ili "nove levice". Grupe ovog razdoblja su The Clash, The Sex Pistols, The Slits, X-Ray Spex, The Adverts itd.
U Sjedinjenim Američkim Državama punk pokret se više profilirao kroz muziku nego kroz politiku, nastupajući protiv dekadencije grupa koje su nekada važile kao progresivne, kao što su Pink Floyd, Genesis ili Led Zeppelin. Ko su bili prvi bendove teško je sa sigurnošću utvrditi, ali kao inicijatori punk pokreta u SAD-u navode se Iggy Pop & The Stooges, The New York Dolls, MC5, Ramones i Patti Smith.
Punk od 80'tih do 90'tih.
Tek druga, treća i četvrta generacija punk grupa dodatno je politizirala pokret, krenuvši od kritike grupe The Sex Pistols upućene kraljici i njenom režimu (God Save The Queen i Anarchy in the UK 1976.) i nastavljajući sa formiranjem podvrsta punk muzike kao što su Anarcho Punk, Oi! Punk, Ska Punk, Fun Punk i sl. Pocetkom '80-ih godina na scenu stupa pokret koji je treba održati punk ideologiju na život, poznat pod nazivom Hardcore. Najvazniji muzički sastavi ovog pravca, koji će kasnije biti okarakteriziran kao old-school hardcore su Agnostic Front, Sick of it all, Dead Kennedys, Black Flag i Minor Threat.
U isto vreme tokom '80-ih i '90-ih godina svet je zapljusnuo novi val američkih punk grupa, kao što su Bad Religion, Nofx, Green Day i Offspring. Pogotovo zadnja dva navedena benda imali su komercijalnog uspeha i na MTV-u a starijim punkerima njihov muzički izraz bio je nedovoljno žestok.
Inače više o nastanku Prvog vala, Drugog vala (diferencijacija), O! i pojave ’’skinheads-a’’ možete pročitati i ovde http://sh.wikipedia.org/wiki/Punk
Što se tiče naših prostora i prostora bivše juge i grupa koje pripadaju punk-u i nekim od ovih podvrsta punk-a su : KBO, Pekinška patka, Paraf, Pankrti, KUD idijoti, Električni orgazam, Partibrejkersi, Džukele, Goblini, Direktori, Atheist rap, ČBS, Zbogom Brus Li, Hladno pivo.....
E sad, da vidimo, da li ovo i dalje važi... ’’Punk is not dead’’....
I za početak nešto što je svima poznato...
Ramones - Sheena Is A Punk Rocker
Više o punku možete pročitati kao i diskutovati na temi ''Punk is not dead''
