Da počnemo od istorije...
U srednjem veku (Dante) koristilo se Voi. Za vreme renesanse (neki kažu pod španskim uticajem) počinje se koristiti Lei. Od petnaestog do devetnaestog veka se koristilo tu-lei-voi. Za vreme fašizma je uveden zakon da se ne sme koristiti “Lei” kao forma persiranja, a posle završetka drugog svetskog rata (valjda zbog reakcije na taj zakon) počelo je izbegavanje “Voi”.
U školi se uči “Lei”
Lei è in ritardo, Signore.
Množina:
Voi siete in ritardo, Signori.
U celoj Italiji se koristi “Lei”, na severu niko ne upotrebljava “Voi”, dok se na jugu čuje, posebno kod starijih osoba.
|