|
Poslao: 06 Jul 2004 23:55
|
offline
- Pridružio: 25 Maj 2004
- Poruke: 82
- Gde živiš: Germany
|
ZALJUBLJENI DAN
Ovaj je dan
kao otkinut list,
samo tisina
i zrak i ti,
on je zarobljen
u velikoj krletki sunca
koju si nosio kroz ulice,
ovaj je dan uhvacen
u mrezu tvog lica,
i ne moze se izvuci,
ne moze se otkotrljati
poput lopte
natrag do mojih nogu
On je ptica
koja ne dise,
koja se ne cuje,
njega naprosto nema.
Ovaj sam dan izgubila
kao sto se gube kljucevi,
kao sto se topi snjeg
ili zaboravljaju prijatelji,
i ja se vise ne sjecam
njegova okusa,
njegove obline,
ti si iz njega sve izbacio,
sasvim si ga ocistio,
ispraznio, prozracio,
taj dan zbog toga lagan,
poletio je poput balona
nekamo izvan mene
da bi postao oblak ili kap kise,
taj dan,
bez mirisa, trajanja i boja,
potpuno se osamostalio
i ostavio je za sobom
samo tebe.
|
|
|
|
|
Registruj se da bi učestvovao u diskusiji. Registrovanim korisnicima se NE prikazuju reklame unutar poruka.
|
|
|
Poslao: 23 Avg 2004 22:42
|
offline
- Pridružio: 25 Maj 2004
- Poruke: 82
- Gde živiš: Germany
|
VRIJEME LJUBAVI
Kad prodje ova neobicna mjesecina
koja je prevalila daleki put od mene do tebe,
plasljivo obojena srebrom,
kad odleti drhtava ptica koja zivi od topline
moje ruke,
i jos me osvaja,
sitnim koracima priblizava nebo
mojim otvorenim ocima,
kad prodje ovo sporo i tesko ljeto
vezano svojim remenom za jesen,
kad stanu svi satovi koji su otkucavali
opojne i bujne vrtove
poslije tople kise,
kad sve prodje,
pretvorit cu se u zrna pijeska sto ga nosi vjetar
prema sredistu usamljene zvijezde,
bit cu voda koja ispire sljunak
i od toga postaje mutna
i umorna,
bit cu prazan trg sa sjenom necijih stopa,
stablo obraslo sutljivim brsljanom sto vene,
samo sjecanje na samu sebe,
u casu umiranja,
jednostavna rijec zaboravljena u grlu,
nikad izgovorena,
pokusaj smjeska koji se hrani
podnebljem jedne pjesme,
koju nisam znala ispjevati,
ni prozivjeti.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Poslao: 13 Avg 2006 17:38
|
offline
- Black Orchid
- Na pola puta...
- Pridružio: 22 Nov 2003
- Poruke: 1978
- Gde živiš: na preseku Vremena i Vechnosti
|
Fenomenalna je 
btw,
"Zhelim,
......"
^^ tako sam ja chestitala jednom nekom rodjendan 
|
|
|
|
|
|
|
Poslao: 13 Avg 2006 22:24
|
offline
- Pridružio: 29 Sep 2005
- Poruke: 527
|
Jedan sat na povrsini sunca
traje s pamcenjem,
i svoju nepromijenjenu vjernost godinama
pretvara u samocu,
ova velika ruka
sto sniva u blizini vremena
skupila je sve svoje prste
u pregrst sjena,
i prepustila se zaboravu.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Poslao: 14 Avg 2006 22:00
|
offline
- Pridružio: 29 Sep 2005
- Poruke: 527
|
ZEDJ
Nebo upija moju povrsinu,
gladna vatra
przi razinu mojih ociju,
nebo upija moju mokru kozu
sastavljenu od prozirnih struja,
moje glatko tijelo
ranjeno skoljkama,
moju dubinu i miris
slanog krajolika alga,
nebo trazi vlagu mojih ostrva
i vuce me bezdan,
u usijani pijesak lave
i razdire mi put.
Sunce je nezasitan noz
zaboden u srediste zedji,
u ovo more pepela.
Nebo upija moje krosnje
i pali lisnato meso
mog rasta,
na rubovima zemlje,
nebo prozdire moje sokove
i susi med u krvotoku debla
i razdire korjenje mojih stopala,
moje prste,
moj mrak,
nebo je gladno medju haljinama ljeta
i spaljuje moj potiljak.
Sunce je nezasitan noz
zaboden u srediste zedji,
u ovu sumu pepela.
Oborena
kao igracka strave,
ja branim ovaj prag
i okus zita,
ja se svijam do mulja
do napukle kore mog cela,
ja vicem,
a nebo je nezasitno,
ono je crno srce
na vratima sunca
|
|
|
|
|
|
