|
"Poznash li k'o i ja uzhitak shto gushi,
kazhu li za tebe: "Gle osobenjaka!"
- Ja sam umirao. U mojoj se dushi
pojavio uzhas, al' i zhelja jaka;
strah i zhiva nada na mene se rushi.
Sve kao klepsidra sipa zrnca laka,
muka sladi usta, premda ih i sushi;
od poznatih stvari daleka je svaka.
Bio sam k'o dijete zheljno kazalishta
shto spushteni zastor mrzi kao nishta!
Konachno je hladna istina preda mnom;
mrtav bez chudjenja. Strashno svjetlo shalje
Zora. - E pa onda? Zar se shale sa mnom?
Podigli su zastor i ja chekam dalje."
(Bodler)
|
