|
Ribolovačko pleme Činčoro, koje je pre više od 7.000 godina živelo na severnim prostorima današnjeg Čilea, iz misterioznog razloga je počelo da mumificira mrtve bebe, kojima su potom stavljane perike i glinene maske. Mumije plemena Činčoro su najstariji veštački očuvani mrtvaci. One su nekoliko hiljada godina starije od egipatskih mumija, smatraju naučnici.
Arheolog Bernardo Arijaza, koji proučava pleme Činčoro na Univerzitetu Tarapaka, u čileanskom gradu Arika, ima teoriju o tome zašto je to drevno pleme razvilo tako složen posmrtni ritual. Prema njegovim rečima, arsenik u vodi tog područja dovodio je do prevremenih porođaja, rađanja mrtvih beba, spontanih pobačaja i velike smrtnosti kod dece plemena Činčoro. Umrle bebe su čuvane radi iskazivanja lične i plemenske tuge. Kasnije su bili mumificirani i odrasli.
Od 60-ih godina arheolozi su iskopali više od 100 tela punjenih biljkama, morskom travom i ukrašenih glinom. Kraj njih su pronađene udice, korpe, školjke. Pripadnici plemena Činčoro živeli su na ušću reka, a lovili su udicama, kopljima i mrežama. Prenosiva skloništa su gradili od krzna i kostiju morskih lavova. Nisu imali domaće životinje, nisu znali za grnčariju, za poljoprivredu niti su pravili predmete od metala.
'Ovi složeni pogrebni rituali obično su se praktikovali u naprednijim zajednicama koje su imale državno uređenje, ali ovde se radi o lovcima koji su imali jednostavnu društvenu i političku organizaciju', kaže arheolog Vivijen Standen. Ta praksa mumificiranja trajala je 3.000 godina i prolazila kroz različite faze, sve dok pleme Činčoro nije nestalo, oko 2.000. godine pre nove ere.
rts
|
